ಅಧ್ಯಾಪಕ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಚೌಕಟ್ಟು

Table of Contents Introduction 1 The Changing School Context and its Demands 2

Introduction India has made considerable progress in school education since independence with reference to overall literacy, infrastructure and universal access and enrolment in schools. Two major developments in the recent years form the background to the present reform in teacher education – the political recognition of Universalization of Elementary Education (UEE) as a legitimate demand and the state commitment towards UEE in the form of the Right of Children to Free and Compulsory Education Act, 2009. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಾಕ್ಷರತೆ, ಮೂಲಭೂತ ಸೌಕರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಪ್ರವೇಶ ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಗಣನೀಯ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಪ್ರಸ್ತುತ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳ ಶಿಕ್ಷಣದ (ಯುಇಇ) ಮಾನ್ಯವಾದ ಬೇಡಿಕೆಯಂತೆ ಮತ್ತು ಯುಇಇ ಕಡೆಗೆ ರಾಜ್ಯ ಬದ್ಧತೆಯು ಉಚಿತ ಮಕ್ಕಳ ಮತ್ತು ಕಡ್ಡಾಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಕಾಯಿದೆ, 2009.

This would increase the demand manifold for qualified elementary school teachers. The country has to address the need of supplying well qualified and professionally trained teachers in larger numbers in the coming years. At the same time, the demand for quality secondary education is steadily increasing. It is recommended that the aim should be to reach universal secondary education within a maximum of ten years. Given the problems of inadequate quality in most secondary schools due to poor infrastructure and insufficient and poorly equipped teachers, the need for addressing the professional education of secondary teachers acquires great importance.

ಇದು ಅರ್ಹ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಮುಂಬರುವ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಸರಬರಾಜು ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ. ಗರಿಷ್ಠ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಲ್ಡನ್ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ತಲುಪಬೇಕೆಂದು ಸೂಚಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಡವರ ಮೂಲಭೂತ ಸೌಕರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾಕಷ್ಟು ಮತ್ತು ಕಳಪೆ ಸಜ್ಜುಗೊಂಡ ಶಿಕ್ಷಕರು ಕಾರಣ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಮರ್ಪಕ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದಾಗಿ, ದ್ವಿತೀಯ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ವೃತ್ತಿಪರ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಅಗತ್ಯವು ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ.

The National Curriculum Framework (NCF) 2005 places different demands and expectations on the teacher, which need to be addressed both by initial and continuing teacher education. The importance of competent teachers to the nation’s school system can in no way be overemphasized. It is well known that the quality and extent of learner achievement are determined primarily by teacher competence, sensitivity and teacher motivation. It is common knowledge too that the academic and professional standards of teachers constitute a critical component of the essential learning conditions for achieving the educational goals. The length of academic preparation, the level and quality of subject matter knowledge, the repertoire of pedagogical skills the teachers possess to meet the needs of diverse learning situations, the degree of commitment to the profession, sensitivity to contemporary issues and problems as also to learners and the level of motivation critically influence the quality of curriculum transaction in the classrooms and thereby pupil learning and the larger processes of social transformation. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಫ್ರೇಮ್ವರ್ಕ್ (ಎನ್ಸಿಎಫ್) 2005 ಶಿಕ್ಷಕನ ಮೇಲೆ ವಿವಿಧ ಬೇಡಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಇರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಶಿಕ್ಷಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಮುಂದುವರೆಸಬೇಕು. ರಾಷ್ಟ್ರದ ಶಾಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಥ ಶಿಕ್ಷಕರ ಅಧ್ಯಾಯವು ಅತಿಯಾಗಿ ಮಹತ್ವ ನೀಡಬಾರದು. ಶಿಕ್ಷಕನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಸಂವೇದನೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಕ ಪ್ರೇರಣೆಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಸಾಧನೆಯ ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದೆ. ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಗುರಿಗಳು ಸಾಧಿಸಲು ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಕಲಿಕೆಯ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಪರ ಮಾನದಂಡಗಳು ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಅಂಗವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನವೂ ಸಹ ಆಗಿದೆ. ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ತಯಾರಿಕೆಯ ಉದ್ದ, ವಿಷಯದ ಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟ, ಶಿಕ್ಷಕ ಕೌಶಲ್ಯಗಳ ವರದಿ ಶಿಕ್ಷಕರು ವಿವಿಧ ಕಲಿಕೆಯ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ಅಗತ್ಯತೆಗಳನ್ನು, ವೃತ್ತಿಯ ಬದ್ಧತೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು, ಸಮಕಾಲೀನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸಂವೇದನೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆದಾರರು ಮತ್ತು ಕಲಿಯುವವರು ಮತ್ತು ಮಟ್ಟ ಪ್ರೇರಣೆ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕವಾಗಿ ತರಗತಿ ಕೊಠಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ವ್ಯವಹಾರದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತನ್ಮೂಲಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಕಲಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುತ್ತದೆ. Teacher quality is a function of several factors: teachers’ status, remuneration, conditions of work and their academic and professional education. The teacher education system through its initial and continuing professional development programmes is expected to ensure an adequate supply of professionally competent teachers to run the nation’s schools. Initial teacher education especially, has a major part to play in the making of a teacher. It marks the initiation of the novice entrant to the calling and as such has tremendous potential to imbue the would-be teacher with the aspirations, knowledge-base, repertoire of pedagogic capacities and humane attitudes. ಶಿಕ್ಷಕರ ಗುಣಮಟ್ಟವು ಅನೇಕ ಅಂಶಗಳ ಒಂದು ಅಂಶವಾಗಿದೆ: ಶಿಕ್ಷಕರು 'ಸ್ಥಿತಿ, ಸಂಭಾವನೆ, ಕೆಲಸದ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಪರ ಶಿಕ್ಷಣ. ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಮತ್ತು ಮುಂದುವರಿದ ವೃತ್ತಿಪರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ಮೂಲಕ ಶಿಕ್ಷಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲು ವೃತ್ತಿಪರ ಸಮರ್ಥ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಪೂರೈಕೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆರಂಭಿಕ ಶಿಕ್ಷಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವಿಶೇಷ, ಆಟದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದು ಅನನುಭವಿ ಪ್ರವೇಶಗಾರನನ್ನು ಕರೆಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವುದನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಶಯಗಳು, ಜ್ಞಾನ-ಮೂಲ, ಶಿಕ್ಷಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ವರ್ತನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಕನಾಗಿರಬೇಕೆಂಬ ಮಹತ್ತರವಾದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. The Changing School Context and its Demands ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಶಾಲಾ ಸನ್ನಿವೇಶ ಮತ್ತು ಅದರ ಬೇಡಿಕೆಗಳು

A teacher functions within the broad framework of the school education system – its goals, curricula, materials, methods and expectations from the teacher. A teacher education curriculum framework needs to be in consonance with the curriculum framework for school education. A teacher needs to be prepared in relation to the needs and demands arising in the school context, to engage with questions of school knowledge, the learner and the learning process. The expectations of the school system from a teacher change from time to time, responding to the broader social, economic and political changes taking place in the society. ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದ ಅದರ ಗುರಿಗಳು, ಪಠ್ಯಕ್ರಮ, ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು, ವಿಧಾನಗಳು ಮತ್ತು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು - ಶಿಕ್ಷಕ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಿಶಾಲ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿಕ್ಷಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಶಾಲಾ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಅಗತ್ಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ಬೇಡಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಜ್ಞಾನ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಮತ್ತು ಕಲಿಕಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಬೇಕು. ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದ ಶಾಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುವುದು, ವಿಶಾಲ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತದೆ.

School education has seen significant development over the decades since independence. According to the Government of India estimates while 82 per cent of the 20 crore children of the 5-14 age group were in school as per enrolment figures1, nearly 50 per cent of these children drop out before completing class VIII2. One finds the situation on the ground ridden with difficulties. Regional, social, and gender disparities continue to pose new challenges. This reality increases the challenge of implementing the Right of Children to Free and Compulsory Education Act and, in particular, the role and place of the school teacher. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರದ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣವು ಮಹತ್ತರವಾದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಕಂಡಿದೆ. ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಪ್ರಕಾರ, 5-14 ವಯಸ್ಸಿನ 20 ಕೋಟಿ ಮಕ್ಕಳ ಪೈಕಿ ಶೇ. 82 ರಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲಾ ದಾಖಲಾತಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ 50 ಪ್ರತಿಶತವು VIII2 ನೇ ತರಗತಿ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಮುಗಿದಿದೆ. ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಅಸಮಾನತೆಯು ಹೊಸ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ ಈ ರಿಯಾಲಿಟಿ ಮಕ್ಕಳು ಉಚಿತ ಮತ್ತು ಕಡ್ಡಾಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಕಾಯಿದೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ, ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕನ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಗೊಳಿಸುವ ಸವಾಲನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. The teacher must be equipped not only to teach but also to understand the students and the community of parents so that children are regular in schools and learn. The Act mandates that the teacher should refrain from inflicting corporal punishment, complete the entire curriculum within the given time, assess students, hold parent’s meetings and apprise them and as part of the school management committee, organise the overall running of the school3. ಶಿಕ್ಷಕನನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಮಾತ್ರ ಅಳವಡಿಸಬೇಕು, ಆದರೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಪೋಷಕರ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಯಮಿತವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಶಿಕ್ಷಕನು ದೈಹಿಕ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶ ನೀಡಿದೆ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯದೊಳಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುವುದು, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುವುದು, ಪೋಷಕರ ಸಭೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಶಾಲಾ ನಿರ್ವಹಣಾ ಸಮಿತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ, ಶಾಲಾ 3 ರ ಒಟ್ಟಾರೆ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ. The Act, vide section 29 (2), emphasises the following areas while laying down the curriculum and evaluation procedures: ಪಠ್ಯಕ್ರಮ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸುವಾಗ ಈ ಕಾಯಿದೆಯು 29 (2) ವಿಭಾಗ, ಕೆಳಗಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಮಹತ್ವ ನೀಡುತ್ತದೆ:

Conformity with the values enshrined in the Constitution. All round development of the child. Building up child’s knowledge, potentiality and talent. Development of physical and mental abilities to the fullest extent. Learning through activities, discovery and exploration in a child- friendly and child-centred manner. Medium of instruction shall, as far as practicable, be in child’s mother tongue. Making the child free of fear, trauma and anxiety and helping the child to express views freely. Comprehensive and continuous evaluation of child’s understanding of knowledge and his or her ability to apply the same. ಮೌಲ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಮಗುವಿನ ಸುತ್ತಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮಗುವಿನ ಜ್ಞಾನ, ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವುದು ಮಕ್ಕಳ ಸ್ನೇಹಿ ಮತ್ತು ಮಗುವಿನ-ಕೇಂದ್ರಿತ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ಕಲಿಯುವಿಕೆ, ಅನ್ವೇಷಣೆ ಮತ್ತು ಪರಿಶೋಧನೆ ಬೋಧನೆಯ ಮಧ್ಯಮವು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ, ಮಗುವಿನ ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಭಯ, ಆಘಾತ ಮತ್ತು ಆತಂಕದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಜ್ಞಾನದ ಮಗುವಿನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಸಮಗ್ರ ಮತ್ತು ನಿರಂತರ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ಅವರ ಅಥವಾ ಅದರ ಅನ್ವಯಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ.

These areas are particularly significant to the professional development of teachers at all stages, both in their initial and in-service training.ಈ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರು ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸೇವಾ ತರಬೇತಿಯಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿಯೂ ವೃತ್ತಿಪರರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. In addition, the NCF requires a teacher to be a facilitator of children’s learning in a manner that helps children to construct knowledge and meaning. The teacher in this process is a co-constructor of knowledge. It also opens out possibilities for the teacher to participate in the construction of syllabi, textbooks and teaching-learning materials. Such roles demand that teachers be equipped with an adequate understanding of curriculum, subject-content and pedagogy, on the one hand, and the community and school structures and management, on the other. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಎನ್ಸಿಎಫ್ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಲಿಕೆಯ ಒಂದು ಸುಗಮಗೊಳಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಕನಾಗಬೇಕು, ಅದು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅರ್ಥವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ಶಿಕ್ಷಕ ಜ್ಞಾನದ ಸಹ-ರಚನಾಕಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಇದು ಪಠ್ಯಕ್ರಮ, ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳು ಮತ್ತು ಬೋಧನೆ-ಕಲಿಕೆಯ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಪಾತ್ರಗಳು ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಪಠ್ಯಕ್ರಮ, ವಿಷಯ-ವಿಷಯ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣೋಪಾಯ, ಒಂದು ಕಡೆ, ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯ ಮತ್ತು ಶಾಲಾ ರಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆಯೆಂದು ಬೇಡಿಕೆಯಿದೆ. The launch of the massive Sarva Shiksha Abhiyan (SSA) in 2002 and the financial commitment and education cess to augment the UEE mission have underscored the need to prepare the teachers adequately to address the growing demand for quality education. A similar demand may arise in the context of the impending universalization of secondary education in the coming years.2002 ರಲ್ಲಿ ಬೃಹತ್ ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನದ (ಎಸ್ಎಸ್ಎ) ಪ್ರಾರಂಭ ಮತ್ತು ಯುಇಇ ಮಿಷನ್ ವೃದ್ಧಿಸಲು ಆರ್ಥಿಕ ಬದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದ ಸೆಸ್ ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿಸಬೇಕಾದ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಿದೆ. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ದ್ವಿತೀಯಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಸನ್ನಿಹಿತವಾದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕೀಕರಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅದೇ ರೀತಿಯ ಬೇಡಿಕೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು. The continued decline in quality of the state school system and the proliferation of sub-standard unregulated private schools pose several challenges to the national declaration of catering to the basic learning needs of all children in the 6-14 age group through the elementary education system. Increasing privatisation and differentiation of the school system have vitiated drastically the right to quality education for all children. In addition, the pressures of globalisation leading to commercialisation in all sectors including education and increasing competition are forcing children into unprecedented situations that they have to cope with. It is expected that the Right of Children to Free and Compulsory Education Act will play a major role in arresting some of these trends dictated by the market forces. ರಾಜ್ಯದ ಶಾಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಗುಣಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಕುಸಿತ ಮತ್ತು ಉಪ-ಪ್ರಮಾಣಿತ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳ ಪ್ರಸರಣ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ 6-14 ವಯೋಮಾನದ ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳ ಮೂಲಭೂತ ಕಲಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಘೋಷಣೆಗೆ ಹಲವಾರು ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ತಂದಿದೆ. ಶಾಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಖಾಸಗೀಕರಣ ಮತ್ತು ವಿಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹಕ್ಕನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಾಣಿಜ್ಯೀಕರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಜಾಗತೀಕರಣದ ಒತ್ತಡಗಳು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಉಚಿತ ಮತ್ತು ಕಡ್ಡಾಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಕಾಯಿದೆಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಹಕ್ಕು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ.

There is now a public acknowledgement that the current system of schooling imposes tremendous burden on our children. This burden arises from an incoherent curriculum structure that is often dissociated from the personal and social milieu of children as also from the inadequate preparation of teachers who are unable to make connections with children and respond to their needs in imaginative ways. Teachers need to be creators of knowledge and thinking professionals. They need to be empowered to recognize and value what children learn from their home, social and cultural environment and to create opportunities for children to discover, learn and develop. The recommendations of the NCF on school curriculum are built on this plank. Educationists are also of the view that the burden arises from treating knowledge as a ‘given’, as an external reality existing outside the learner and embedded in textbooks. ಪ್ರಸಕ್ತ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣವು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಭಾರೀ ಹೊರೆ ಹೇರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಈಗ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಂಗೀಕಾರವಿದೆ. ಈ ಹೊರೆಯು ಅಸಂಬದ್ಧ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ರಚನೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಮಕ್ಕಳ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಲಯದಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಿಘಟಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಸಂಪರ್ಕ ಮತ್ತು ಅಸಮರ್ಪಕ ಸಿದ್ಧತೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಮಾರ್ಗಗಳ ಅವರ ಅಗತ್ಯತೆಗಳೊಂದಿಗಿನ ಮಕ್ಕಳು. ಶಿಕ್ಷಕರು ಜ್ಞಾನದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತರು ಮತ್ತು ಆಲೋಚನೆ ವೃತ್ತಿಪರರು ಆಗಿರಬೇಕು. ತಮ್ಮ ಮನೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಿಸರದಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸಲು, ಕಲಿಯಲು ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡಬೇಕು. ಶಾಲೆಯ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ NCF ನ ಶಿಫಾರಸುಗಳನ್ನು ಈ ಹಲಗೆ ಕಟ್ಟಲಾಗಿದೆ. ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಾಹ್ಯ ರಿಯಾಲಿಟಿ ಪ್ರೆಸೆಂಟರ್ ಮತ್ತು ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಎಂಬೆಡ್ ಮಾಡಿದಂತೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು 'ಕೊಟ್ಟಿರುವಂತೆ' ಪರಿಗಣಿಸುವುದರಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಣಜ್ಞರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

This view of education points to the need to take a fresh look at teacher preparation. Education is not a mechanical activity of information transmission and teachers are not information dispensers. Teachers need to be looked at as crucial mediating agents through whom curriculum is transacted and knowledge is co-constructed along with learners. Textbooks by themselves do not help in developing knowledge and understanding. Learning is not confined to the four walls of the classroom. For this to happen, there is a need to connect knowledge to life outside the school and enrich the curriculum by making it less textbook-centered.ಶಿಕ್ಷಣದ ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಶಿಕ್ಷಕರ ತಯಾರಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಶಿಕ್ಷಣವು ಯಾಂತ್ರಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸುವವರು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನವು ಕಲಿಯುವವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸಹ-ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಡುವ ಮೂಲಕ ಶಿಕ್ಷಕರು ಮುಖ್ಯವಾದ ಮಧ್ಯವರ್ತಿ ಏಜೆಂಟ್ಗಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳು ನೀವಾಗಿಯೇ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಕಲಿಯುವಿಕೆಯು ತರಗತಿಯ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರಬಾರದು. ಇದು ಸಂಭವಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಶಾಲಾ ಮತ್ತು ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಹೊರಗೆ ಪಠ್ಯವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.